مصاحبه با استاد زرنیخی توسط روزنامه همشهری

 خیلی ساده و اتفاقی وارد کار موسیقی شده است . نه مخالفتی او را دلسرد کرده و نه تشویقی اشتیاق وی را دو برابر نموده است . وضعیت مالی خانواده نیز هیچ تاثیری در رشد و موفقیت او نداشته است . اینها را گفتیم که کلی امیدوارتان کنیم .

سعید زرنیخی از سال 1347 موسیقی را در هنرستان ملی آغاز کرده و ساز تخصصی اش ویولن بوده و در ارکستر سمفونیک رادیو و تلویزیون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همین طور سرودهای معروف ((خلبانان )) و (( این پیروزی خجسته باد)) زمان جنگ نوازندگی ویولن کرده است . سال هاست که ویولن تدریس می کند و این روزها استادی ساز ویولن خانه فرهنگ قاسم آباد و فرهنگسرای مدرسه را عهده دار است .

زرنیخی همچنین یکی از هم محلی های محله ده متری ارامنه است .

 

مربی موسیقی فرهنگسرای مدرسه :

 امکانات آموزش موسیقی در منطقه خیلی کم است

 سعیده احسانی راد

 ویولن ساز مشکلی است

(( از این نظر که سازهای دیگر پرده دارند یا کلاویه ای هستند مانند تار و گیتار ، یادگیری و آموزش آنها آسانتر است . البته نواختن تمام سازها مشکل است ولی برای ویولن چون صدای خوش از آن در آوردن مشکل است در شروع کسی را که شروع به یادگیری می کند شاید دلسرد کند . اما هرچه زمان می گذرد با افزایش تسلط نوازنده ، نواختن ویولن جذاب می شود . به طوری که هیچ سازی نمی تواند جای آن را بگیرد .

زرنیخی می گوید : (( من در آموزش ویلون سعی می کنم همزمان با آموزش این ساز ، آهنگ های ایرانی را نیز یاد بدهم تا آموزش از حالت یک نواختی خارج شود و فرایند یادگیری لذتبخش باشد . ))

 

خانه فرهنگ ها بهترین جا برای یادگیری موسیقی

(( بهترین سن برای آغاز کار موسیقی سنین کودکی است و علاقه نیز حرف اول را برای وارد شدن به عرصه موسیقی می زند و یادگیری یک ساز در شکل گیری شخصیت افراد نقش بسیار مهمی می تواند داشته باشد . ))

او در ادامه این حرف ها را می گوید : (( خانه فرهنگ و فرهنگسراها نیز در این چند ساله به گسترش آموزش موسیقی کمک زیادی کرده اند و هزینه های کم و محیط مطمئن این مکان ها به استقبال مردم از برنامه های موسیقی مکان های فرهنگی منطقه ها کمک زیادی کرده است . ))

یادگیری ویولن امکانات خاص نیاز ندارد (( برای یادگیری موسیقی یک ساز ، یک سه پایه و یک اتاق کافی است که برپایی این امکانات در خانه فرهنگ ها به آسانی انجام می شود و ایت مکان ها دارای فضاهای مناسب برای آموزش موسیقی هستند و هیچ تفاوتی با کلاس های خصوصی نمی کنند .

و از همه مهم تر استادانی که این سازها را در خانه فرهنگ ها و فرهنگسراها آموزش می دهند افراد تحصیل کرده و با صلاحیت در رشته موسیقی هستند که این امر به تسهیل یادگیری موسیقی در بین خانواده ها کمک زیادی کرده است . ))

 

موسیقی ایرانی بهترین داروی اعصاب است

(( هیچ چیز مثل موسیقی نمی تواند مسکن و آرامبخش دردهای جسمی و روحی باشد و بهترین پناهگاه برای فرار از مشکلات زندگی و ترافیک و شهر نشینی است و کسی که ساز می زند خودش را با این هنر تخلیه روانی می کند و سازش بهترین هم صحبت اوست .))

زرنیخی معتقد است: این مطلب برای خانواده ها قابل اهمیت است چون جوان ها برای مطرح شدن خودشان به چیزهای مختلف پناه می برند که گاهی زیاد خوشایند نیست . یادگیری یک ساز به طور طبیعی به جوان کمک می کند که مطرح شود و افتخار زدن ساز منجر به افزایش حس غرور و اعتماد به نفس شده و شکل گیری رفتار

 

شهرداری باید خانه فرهنگ ها را گسترش دهد

انتقادهای زرنیخی هم شنیدنی است :

(( منطقه 7 با این بعد جمعیتی و مساحت از نظر مراکز فرهنگی فقیر است و احداث یک خانه فرهنگ کوچک مثل خانه فرهنگ قاسم آباد تاثیر زیادی در غنی کردن اوفات فراغت جوانان می کند .

اما این امکانات باید گسترش پیدا کند و منصفانه در بین محلات تقسیم شود .

شهرداری می تواند با تخصیص بودجه مازاد از مکان های که امکان آن وجود دارد به ساخت خانه های فرهنگ در محله های که بعد مسافتی با مکان های فرهنگی منطقه دارند ، اقدام کند .))

او معتقد است شهرداری می تواند در جاهای که خانواده ها از نظر مالی مشکل ندارند با دریافت شهریه بیشتر به گسترش امکانات در محله های که ضعیف هستند ، بپردازد .

 

شهرداری و هنرمندان

نکته آخری هم که زرنیخی به آن اشاره می کند ، همان حرفی است که ما در نشریه مان بارها پیشنهادش را داده ایم .

(( قدردانی و معرفی هنرمندان و تعامل هنرمندان و شهرداری .))

 

یادگیری ویلون سخت و حساس است

سعید زرنیخی علاوه بر تدریس ساز ویلون ، کتاب های را در زمینه موسیقی ویولن تالیف کرده است که به نام های بی قرار و هوای یار است و تا به حال چندین بار تجدید چاپ شده است .

زرنیخی ویولن را یک ساز قدیمی با صدا و شکل زیبا می داند که هر چند اروپایی است اما به دلیل وسعت امکانات قابلیت نواختن زیباترین موسیقی های شرقی ، هندی و عربی است .

ویولن یکی از قدیمی ترین سازهای بوده که ایرانیان در نواختن آن نقش چشمگیری داشته اند و با اینکه یادگیری آن بسیار سخت و حساس بوده همواره نوازندگان این هنر به صدای دلنشین آن عشق می ورزند .

این ساز یک ساز زهی آرشه ای است که برای نواختن معمولا روی شانه چپ قرار می گیرد و با آرشه ای که در دست راست نوازنده است ، نواخته می شود .

جالب این است که در عربی ویولن را با نام فارسی کمان می نامند .

برای یادگیری ویولن چند پارامتر لازم است . استعداد موسیقی ، علاقه به نواختن ساز و داشتن یک استاد خوب و قسمت آخر نیز تمرین است که از تمام مراحل مهم تر است . یاد گرفتن موسیقی مثل راه رفتن درست نیاز به تمرین زیاد و پشتکار دارد .

ساز ویولن ساز گرانی نیست و انواع مختلف آن در بازار وجود دارد و قیمت آن از 60 هزار تومان تا 150 هزار تومان برای آغاز یادگیری متغیر است .


مصاحبه با استاد زرنیخی توسط مجله فروهر(farvahar) به مناسبت بزرگداشت استاد حسین دهلوی

 استاد حسین دهلوی در مهر ماه سال 1306 در محله شاهپور تهران متولد  شدند . از کودکی به خاطر اینکه در خانواده ای اهل موسیقی زاده شده بودند ، به موسیقی علاقه داشتند و از 11 سالگی موسیقی را نزد پدرشان فرا گرفتند ولی عملا پس از کسب دیپلم متوسطه برای ادامه تحصیلات وارد هنرستان عالی موسیقی شدند و موفق به کسب مدرک لیسانس گردیدنی . ساز اصلی ایشان ویولی و از شاگردان استاد ابولحسن صبا بودند. از سال 1338 خدمات خود را در هنرهای زیبای کشور (وزارت فرهنگ و هنر) آغاز نمودند و سپس رهبری ارکستر صبا (شماره 1) را با تکنولوژی علی رهبری تا سال 1350 به عهده داشتند . ایشان در سال 1341 به ریاست هنرستان ملی موسیقی انتخاب شداند و در سال 1350 برای تکمیل معلومات هنری خود به آلمان و اتریش رفتند. استاد دهلوی در مدت ده سال ریاست هنرستان این سازمان آموزشی را به خوبی اداره کردند و نظم و تحول و جهشی در هنرستان پدید آوردند .

خود در دوره دوم هنرستان ، رشته های تئوری موسیقی ایران ، تلفیق شعر و موسیقی ، فرم موسیقی ایران ، هارمونی و ارکستر را شخصا تدریس می کردند .

نام استاد دهلوی از زبان استاد سعید زرنیخی شاگرد او به عنوان مدیری مدبر ، مردی ملی و با صداقت و منضبط در تاریخ هنرستان موسیقی باقی است و این هنرستان تا کنون به همان نظم اول اداره می شود.

 

 

 

updated : Saturday February 19, 2000 01:22 AM

طراحی و اجرا رامین فامیلی